Οι λάτρεις του αγαπητού σε πολλούς αυτού φρούτου μην βιαστούν να ζηλέψουν। Η συγκεκριμένη ποικιλία συκιάς (εξ Αθηνών φερόμενη) ωριμάζει τους καρπούς της αργοπορημένα.Αρκετά χρόνια τώρα είναι ζήτημα να έχω φάει καμιά δεκαριά σύκα το χρόνο.
Συνήθως με τα πρωτοβρόχια και με την πτώση της θερμοκρασίας σκάνε πριν ωριμάσουν.
Προφανώς δυσκολεύεται να προσαρμοστεί.
Το μαρτύριο να βλέπεις εκατοντάδες σύκα να καταστρέφονται, απαλύνει κάπως το γεγονός ότι για τα κάθε είδους πετούμενα, η συκιά μου τη περίοδο αυτή, αποτελεί έναν επίγειο παράδεισο.
Με κανονικό πότισμα το καλοκαίρι, το μέγεθος των σύκων είναι διπλάσιο από αυτό που βλέπετε. Ακολουθώντας την συμβουλή κάποιου «ειδικού» (όταν του εξέθεσα το πρόβλημα) φέτος το καλοκαίρι δεν την πότισα καθόλου. Αποτέλεσμα, να χάσουν τα σύκα το μισό τους μέγεθος αλλά όχι όμως και την σκληράδα του ανώριμου.
Δύσκολο πράγμα η προσαρμογή.
Αν δεν σταθεροποιηθούν οι κλιματολογικές συνθήκες,(τουλάχιστον σύντομα) σύκα δεν βλέπω να τρώω…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου