Όταν ξεκίνησα να δουλεύω τη σειρά fred in color (ένα δύσκολο πραγματικά εγχείρημα) δεν φανταζόμουν το συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Για να είμαι ειλικρινής περίμενα κάτι σαν του Albert Kahn τις πρώτες έγχρωμες. Άντε, το πολύ σαν της AGFA του μεσοπολέμου.
Η δουλειά όμως «στο χέρι» έφερε σαφώς καλυτέρα αποτελέσματα.
μου δημιούργησε ένα στενάχωρο συναίσθημα. Δεν θέλησα να το αποτυπώσω. Κάτι έσπρωξε τη μηχανή προς τα επάνω θέλοντας να με απαλλάξει από το πρόσκαιρο μαρτύριο αυτής της αποκρουστικής εικόνας. Εκεί συνάντησα το φανοστάτη ο οποίος απάλυνε τον πόνο μου, χαρίζοντάς μου αυτή την όμορφη φωτογραφία।